Lucie Lanzini besteedt bijzondere aandacht aan de vormen van haar beeldhouwwerken vanwege hun vermogen om herinnering en herinneringen op te roepen. Haar atelier is essentieel voor het verloop van haar creatieve proces. Plaats van experimenteren, het is een levende, constant bewegende en reflecterende ruimte. Doorheen het beeldhouwwerk behoudt het werk ook de originele elementen die door de kunstenares werden gebruikt, evenals hun fragmenten en overblijfselen. De beelhouwwerken zijn tijdelijk net zoals het atelier een plaats van komen en gaan is. Zodra het werk tot stand gekomen is, bereidt de kunstenares de aanstaande scheiding voor. De autonomie van het werk op zich vormt de wezen van het bestaan. Het beeldhouwwerk voorgesteld door Allegrarte is typisch en zeer representatief voor deze eigenzinnige werkwijze.