Nathalie Ledoux’s landschappen gebruiken natuurlijke en virtuele perspectieven die tot een subtiel speelveld van associaties en herinneringen lijden en refereren naar een romantische era en universele verhalen. Haar schilderijen bewonen een oneirische kosmos waar abstractie wordt gebruikt om romantische landschappen to activeren op impressionistische codes en hedendaagse gevoelens in de toeschouwer op te roepen. Een verlaten en subliem landschap is afgebroken door de materiële zorgen van textuur en kleur. De atmosfeer die leidt tot contemplatieve stemmingen worden onderbroken door hedendaagse pop en techNeelogische associaties (zoals kleuren geproduceerd door thermische grafieken). Ledoux bereikt een subtiele en hedendaagse schilderkunsten poezie.