Het Ministerie van Justitie in de staat Texas, in de Verenigde Staten, publiceert (op het internet) de laatste maaltijden aangevraagd door degenen die tot de dood veroordeeld werden vlak voor hun executie. In een antwoord op deze omstreken publicatie presenteerde Patrick Guns het artistiek project *** My Last Meals*** aan grote culinaire chefs, met de bedoeling dat hun culinaire “kunst” de geëxecuteerde gevangenen weer terug naar de andere kant van het leven zou brengen. Elke chef kon zelf het gerecht vrij kiezen en betuigde op die manier een eerbetoon aan de persoon die tot de dood veroordeeld was : door een zekere vorm van waardigheid te schenken die de Amerikaanse Justitie wegnam. In realiteit worden de gevraagde maaltijden immers niet vaak aan de veroordeelden gegeven, ze krijgen bijna altijd kantine voedsel, maar de gerechten worden altijd gepubliceerd. De menus zijn normaal gesproken niet erg verfijnd en suggesteren vaak populaire gerechten samenhangend met een portie jeugd sentiment. De compositie van de gerechten en de manier van presenteren op het bord (in een bepaald arrangement van kleur en smaak) zijn symbolen van een laatste portret : tragisch en belachelijk in het gezicht van de dood, terwijl ze op hetzelfde moment een aanklacht zijn tegen de doodstraf.